Opublikowane: 01.01.2017

Małe miejsce wielkich opowieści. Kołobrzeski Cmentarz Wojenny

Monika Golonka-Czajkowska

Abstrakt

Dzień Wszystkich Świętych (1 XI) w Kołobrzegu – nadmorskim kurorcie na tzw. Ziemiach Zachodnich, przyłączonych do Polski w 1945 r. po konferencji w Jałcie, to moment szczególny dla jego mieszkańców. Większość z nich udaje się wówczas na jedyny w mieście miejski cmentarz, by celebrować w gronie rodziny pamięć o swoich bliskich. Jednocześnie w ten sposób mieszkańcy kultywują także pamięć wspólną, bowiem, jak przypomina Jean-Didier Urbain, przynajmniej od wieku X europejski cmentarz to miejsce, które oprócz wymiaru indywidualnego, ma także wymiar wspólnotowy, stanowiąc kolektywną przestrzeń żałobną. I właśnie ten drugi wymiar cmentarza jako miejsca praktykowania pamięci wspólnej postaram się nieco przybliżyć. Ze względu na ograniczone rozmiary publikacji tekst ten będzie opisem zaledwie jednego, niemniej fundamentalnego elementu kołobrzeskiej mozaiki pamięci, związanego z jej wymiarem kulturowym. Elementem tym jest bitwa o Kołobrzeg, zakończona 18 marca 1945 r. po długich i krwawych walkach zwycięstwem I Armii Wojska Polskiego – wydarzenie, które mimo upływu lat pozostaje dla części mieszkańców wciąż jedną z centralnych figur myślenia o przeszłości miasta. To właśnie pamięć o jej uczestnikach – poległych podczas zdobywania miasta żołnierzach, zostaje tego świątecznego dnia wydobyta z zasobu kołobrzeskiego imaginarium i staje się przedmiotem ich wspólnej celebracji

Słowa kluczowe:

Kołobrzeg, Kolberg, pamięć zbiorowa, cmentarz, rytuał upamiętniający, tożsamość, nacjonalizm, wojna, antropologia polityczna

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Golonka-Czajkowska, M. (2017). Małe miejsce wielkich opowieści. Kołobrzeski Cmentarz Wojenny. Journal of Urban Ethnology, 15, 201–218. Pobrano z https://journals.iaepan.pl/jue/article/view/712

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.