Pozostałości z osiemnastowiecznych serwisów warszawskich dworów królewskich

Autor

  • Mariusz Klarecki

Słowa kluczowe:

porcelana, ceramika nowożytna, XVIII wiek, dwór królewski

Abstrakt

Podczas wykopalisk archeologicznych w Pałacu Saskim (2006-2008) oraz Zamku Królewskim (1972-1984) znaleziono fragmenty naczyń porcelanowych używanych na warszawskich dworach królewskich w okresie panowania Sasów i Stanisława Augusta Poniatowskiego. W artykule przeanalizowano takie wyroby nie tylko pozyskane podczas badań archeologicznych, ale także zachowane w muzeach oraz eksponaty z kolekcji prywatnych. Znalezione podczas prac wykopaliskowych fragmenty porcelany to najczęściej elementy serwisów herbacianych i kawowych (spodki, czarki, filiżanki) oraz obiadowych (talerze, miski, inne naczynia). W zbiorach muzealnych są poza tym także figurki przeznaczone do dekoracji stołu. Tym, co wyróżnia obiekty kolekcjonerskie, są sygnatury własnościowe znajdujące się na przedmiotach używanych przez króla oraz jego dwór. Z analizy przedmiotów porcelanowych używanych na dworze Augusta II Sasa (1697-1733) oraz Augusta III Sasa (1733-1763) wynika, że królowie rezydujący w Pałacu Saskim w Warszawie cenili prostotę dekoracji naczyń, często objawiającą się w monochromatycznej, niebieskiej barwie. Najczęściej są to motywy roślinne zapożyczone z chińskiej i japońskiej porcelany oraz europejskie kwiaty malowane podszkliwnie kobaltem. Po przeniesieniu siedziby władcy na Zamek Królewski w Warszawie, upodobania Augusta III Sasa do zdobionej kobaltem porcelany nie uległy zmianie. Można to zaobserwować na przykładzie pierwszego serwisu wykonanego dla Zamku Królewskiego w Warszawie, ozdobionego kwiatami i owadami. Wśród znalezisk archeologicznych z terenu stołecznego założenia zamkowego przeważa porcelana barwnie dekorowana naszkliwnie, wyprodukowana w latach 1775-1790 dla dworu Stanisława Augusta Poniatowskiego. Władca zamówił kilka serwisów dla dworu królewskiego. Skromna dekoracja kwiatowa talerzy obiadowych i filiżanek nie wyróżnia się niczym szczególnym spośród masowej już wtedy produkcji miśnieńskiej wytwórni. Na podstawie zabytków archeologicznych oraz eksponatów zachowanych w zbiorach muzealnych i prywatnych można przyjąć, że w Warszawie na Zamku Królewskim w okresie panowania Stanisława Poniatowskiego używano przynajmniej trzech serwisów obiadowych oraz dwóch śniadaniowych wykonanych w manufakturze w Miśni na specjalne zamówienie polskiego monarchy.

Pobrania

Download data is not yet available.

Bibliografia

Bauer M. 1983. Deutsches Porzellan des 18. Jahrhunderts, Museum für Kunsthandwerk, Frankfurt am Main.

Piątkiewicz-Dereniowa M. 1983. Porcelana miśnieńska w zbiorach wawelskich- katalog zbiorów, t. 2, Kraków.

Artystyczna ceramika europejska w zbiorach polskich, Warszawa.

Szarek I.1979. Relikty serwisów dworskich Stanisława Augusta z Zamku Królewskiego w Warszawie Rocznik Warszawski XV: 1979, s. 155-161.

W świecie porcelany…Stara ceramika europejska i orientalna w kolekcji Ireneusza Szarka. Katalog wystawy – Zamek Królewski w Warszawie, Warszawa.

Loesch A., Poitsch U., Reichel F. 2002. Porcelain collection Dresden – Guide to the permament collection in the Dresden Zwinger, Dresden.

Zamek Królewski w Warszawie. 1997. Pod jedną koroną. Kultura i sztuka w czasach unii polsko-saskiej. Katalog wystawy, Warszawa

Pobrania

Opublikowane

2017-01-01

Jak cytować

Klarecki, M. (2017). Pozostałości z osiemnastowiecznych serwisów warszawskich dworów królewskich. Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 65(2), 197–208. Pobrano z https://journals.iaepan.pl/khkm/article/view/954

Numer

Dział

Studia i materiały