Opublikowane: 2018-01-01

Badania botaniczne nad przeszłością — źródła roślinne

Maria Lityńska-Zając

Abstrakt

Źródła botaniczne to różnego rodzaju szczątki roślinne zachowane na stanowiskach archeologicznych. Tradycyjnie dzielone są na dwie grupy: szczątki makroskopowe i mikroskopowe. Do pierwszej z nich zaliczane są okazy widoczne „gołym okiem” lub pod niewielkimi powiększeniami, takie jak owoce, nasiona oraz części wegetatywne. Do drugiej zaliczamy okazy widoczne dopiero przy użyciu specjalistycznej aparatury, takie jak np. sporomorfy, ziarna skrobi, okrzemki oraz fitolity. Są to pozostałości różnych gatunków i różnych części roślin, które uległy konserwacji i przetrwały w osadzie do naszych czasów. Ich stan zachowania zależy od wielu czynników, w tym od budowy organów roślinnych i ich odporności na działania destrukcyjne oraz od czynników depozycyjnych i podepozycyjnych działających w złożu. Na skład depozytów zachowanych w obiektach i warstwach archeologicznych wpływ ma również człowiek i jego dawne relacje z roślinami. Wybitnie antropogeniczny charakter zespołu szczątków i kontekst znalezisk są jednymi z najistotniejszych czynników decydujących o możliwościach interpretacji źródeł.

Słowa kluczowe:

szczątki roślinne, stan zachowania, tafonomia

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Lityńska-Zając, M. (2018). Badania botaniczne nad przeszłością — źródła roślinne. Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 66(2), 189–198. Pobrano z https://journals.iaepan.pl/khkm/article/view/1007

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.