Opublikowane: 01.01.2015

Między Orientem a Lewantem : architektura jako narzędzie budowy izraelskiej tożsamości narodowej

Artur Jasiński

Abstrakt

Architektura Izraela jest nie tylko zwierciadłem, w którym odbija się obraz jego społeczeństwa, jest ona także matrycą, która to społeczeństwo formuje. Planowanie przestrzenne, architektura i budownictwo stanowiły kluczowe elementy projektu syjonistycznego. Dzięki nim żydowscy osadnicy tworzyli w Palestynie politykę faktów dokonanych: anektowali ziemię, formowali na nowo krajobraz, definiowali swoją własną, kulturowo odrębną tożsamość, różnicując się od lokalnych mieszkańców: Arabów. W procesie kształtowania formy narodowej architektury Izraela ciągle zderzają się ze sobą tradycje zachodnie i orientalne. Dochodzi przy tym do swoistego paradoksu: im głębiej sięga się po historyczne wzorce architektury biblijnej „Ziemi Izraela”, tym bardziej zbliża się do źródeł architektury arabskiej

Słowa kluczowe:

Izrael, architektura izraelska, syjonizm

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Jasiński, A. (2015). Między Orientem a Lewantem : architektura jako narzędzie budowy izraelskiej tożsamości narodowej. Journal of Urban Ethnology, 13, 193–207. Pobrano z https://journals.iaepan.pl/jue/article/view/682

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.