Opublikowane: 2021-12-16

Rezydencje króla Stanisława Leszczyńskiego w latach 1704–1709 (od zamków i pałaców po plebanie, karczmy i namioty)

Jerzy Dygdała
Kwartalnik Historii Kultury Materialnej
Dział: Studia i materiały
DOI https://doi.org/10.23858/KHKM69.2021.3.004

Abstrakt

W artykule przedstawiono główne rezydencje króla Stanisława Leszczyńskiego podczas jego pierwszego panowania (w latach 1704–1709). Odbywając podróże po kraju i za granicę władca zamieszkiwał m.in. na zamkach, np. Mildenstein w Leisnig (koło Lipska), Albrechtsburg w Miśni, Królewskim w Warszawie, Niskim we Lwowie, w dawnym krzyżackim w Malborku, w Człuchowie, Tykocinie; w kamienicach np. przy Długim Targu w Gdańsku, w Rynku we Lwowie; w pałacach np. w Wysocku, w Rydzynie, w Rawiczu; w klasztorach: w Lidzie, w Wasiliszkach; w szlacheckich dworach, np. w Zawidzu, Dzięciołach, Sobalowicach, Piekoszowie; a także na plebanii w Gieranonach, albo w karczmie Jaworowo. Niejednokrotnie też, obozując w polu, monarcha nocował w namiotach.

Słowa kluczowe:

król Stanisław Leszczyński, podróże, rezydencje

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Dygdała, J. (2021). Rezydencje króla Stanisława Leszczyńskiego w latach 1704–1709 (od zamków i pałaców po plebanie, karczmy i namioty). Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 69(3), 349–360. https://doi.org/10.23858/KHKM69.2021.3.004

Cited by / Share

Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.