Opublikowane: 31.12.2019

„Nowohuckie podwórka” – od podwórka. Spojrzenie etnologa

Ewa Baniowska-Kopacz
Journal of Urban Ethnology
Dział: Artykuły
DOI https://doi.org/10.23858/JUE17.2019.004

Abstrakt

W artykule podjęto temat przydomowych przestrzeni znajdujących się w obrębie najstarszej części Nowej Huty. Chodzi tu o podwórka, a przede wszystkim znajdujące się w ich granicach ogródki, założone i uprawiane przez lokatorów tuż przy ścianach frontowych, pomiędzy bramami wejściowymi do domów, jak również na ich tyłach, bezpośrednio pod oknami mieszkań. Te nowohuckie ogródki, będące przestrzeniami wydzielonymi, są pretekstem do ukazania społeczności lokalnej. Artykuł jest próbą spojrzenia na nią przez pryzmat tych udomowionych skrawków ziemi, przekształconych przez podejmowane działania w miejsce, czyli przestrzeń oswojoną, obdarzoną indywidualnym rysem, wplecioną w życie jednostek i ogółu.

Słowa kluczowe:

przestrzeń, miejsce, zamieszkiwanie, zakorzenienie, podwórko, nowohuckie ogródki, Nowa Huta

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Baniowska-Kopacz, E. (2019). „Nowohuckie podwórka” – od podwórka. Spojrzenie etnologa. Journal of Urban Ethnology, 17, 63–80. https://doi.org/10.23858/JUE17.2019.004

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.