Edukacja muzealna jako element zarządzania dziedzictwem urbanistycznym na przykładzie Muzeum Krakowa
DOI:
https://doi.org/10.23858/JUE20.2022.010Słowa kluczowe:
urbanizm, dziedzictwo, Kraków, muzeum, edukacja muzealna, przestrzeńAbstrakt
Uważamy, że głównym celem zarządzania dziedzictwem urbanistycznym jest zachowanie go w najlepszym możliwym stanie. W tej sytuacji działalność inwestycyjna nie wystarcza. Aby osiągnąć długofalowy efekt, należy budować społeczną świadomość wartości historycznej założeń przestrzennych. Istnienie tej świadomości nie tylko sprzyja zachowaniu cennych krajobrazów kulturowych dzięki kontroli społecznej, lecz także pozytywnie wpływa na poczucie jakości życia mieszkańców. W artykule rola muzeów w zarządzaniu dziedzictwem urbanistycznym analizowana jest na przykładzie działalności Muzeum Krakowa. Opisujemy relacje między dobrymi praktykami stosowanymi przez tę instytucję a jej otoczeniem.
Pobrania
Bibliografia
Dokumenty:
„Program rozwoju kultury w Krakowie do roku 2030”, załącznik do uchwały nr LXXIX/1933/17 Rady Miasta Krakowa z dnia 5 lipca 2017, 103.
Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 października 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, Dz.U. 2018 poz. 2067, 3.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej, Dz. U. z 2017 r., poz. 356, 95.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 2018 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego dla liceum ogólnokształcącego, technikum oraz branżowej szkoły II stopnia, Dz. U. z 2017 r., poz. 59, 949 i 2203, zał. 1. Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla czteroletniego liceum ogólnokształcącego i pięcioletniego technikum.
Strategia Rozwoju Krakowa. Tu chcę żyć. Kraków 2030, załącznik do Uchwały nr XCIV/2449/18 Rady Miasta Krakowa z dnia 7 lutego 2018 r.
Strategia rozwoju Muzeum Historycznego Miasta Krakowa 2017-2027, Kraków 2017.
Opracowania:
Ashworth G. 2015. Planowanie dziedzictwa. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury.
Bujakowski K. i Rojkowska-Tasak H. 2011. Zarządzanie w obszarze światowego dziedzictwa w Krakowie. [W:] Purchla J. (red.), Zarządzanie miejscami wpisanymi na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w Polsce i w Norwegii. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, 245-248.
Gaweł Ł. 2020. Społeczna odpowiedzialność organizacji kultury. Muzea w otoczeniu społecznym. [W:] Pluszyńska A. i Konior A. i Gaweł Ł.(red.). Zarządzanie w kulturze. Teoria i praktyka, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe.
Griffin R. 1996. Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe.
Gruszkowski W. 1989. Historia urbanistyki w zarysie. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Kacprzak D. i Milewska K. 2015. Edukacja w muzeum wielodziałowym i wielodyscyplinarnym. [W:] ABC edukacji w muzeum. Muzea sztuki współczesnej, rezydencjonalne, wielooddziałowe i interdyscyplinarne. Warszawa: Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów.
Marek M. 2011. Cracovia 3D. Rekonstrukcje cyfrowe historycznej zabudowy Krakowa. Kraków: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa.
Murzyn-Kupisz M. 2012. Dziedzictwo kulturowe, a rozwój lokalny. Kraków: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie.
Purchla J. 2014. Dziedzictwo kulturowe, a kapitał społeczny. [W:] Dlaczego i jak w nowoczesny sposób chronić dziedzictwo kulturowe. Warszawa: Polski Komitet do spraw UNESCO.
Senetra-Szeliga J., Jagodzińska K. 2017. Społeczno-ekonomiczny wpływ dziedzictwa kulturowego. Aspekty teoretyczne. [W:] Potencjał dziedzictwa. Społeczno-gospodarcze przykłady z Europy Środkowej. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury.
Tomaszewski A. 2012. Ku nowej filozofii dziedzictwa. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, 84.
Wantuch-Matla D. i Martyka A. i Ruchlewicz-Dzianach A. 2021. Powszechna Edukacja architektoniczna. Doświadczenia polski i kształcenie incydentalne. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Pedagogicznego. DOI: https://doi.org/10.24917/9788380845107
Pliki dodatkowe
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Journal of Urban Ethnology
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
