Intensywna praca dziedzictwa – działania liderów w miasteczku Wilamowice
DOI:
https://doi.org/10.23858/JUE19.2021.005Słowa kluczowe:
Wilamowice, dziedzictwo, tradycjaAbstrakt
Położone w powiecie bielskim miasteczko Wilamowice ma ciekawą historię i niejednoznaczne dziedzictwo. Jego mieszkańcy, potomkowie średniowiecznych osadników, przez długie stulecia posługiwali się swoim własnym, niezrozumiałym dla sąsiadów językiem wilamowskim, posiadali własne zwyczaje i stroje.
Po II wojnie światowej rozpoczął się proces zapominania wilamowskiego dziedzictwa. Dopiero w XXI wieku młodzi aktywiści z Wilamowic zaczęli walczyć o rewitalizację rodzimej kultury. Ich celem stało się dokumentowanie i rekonstruowanie wybranych elementów lokalnego dziedzictwa. Wciągając mieszkańców
Wilamowic w różne podejmowane przez siebie działania, zaczęli aktywnie wpływać na sposób postrzegania własnego dziedzictwa i nowoczesne konstruowanie wilamowskiej tożsamości. Właśnie o tych aktualnych procesach „intensywnej pracy dziedzictwa” traktuje niniejszy tekst.
Pobrania
Bibliografia
Galusek Ł., Jagodzińska K. 2014. Hasło: dziedzictwo [W:] M. Saryusz-Wolska, R. Traba (red.), Modi memorandi. Leksykon kultury pamięci. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 496–500.
Furtak E. 2020. Kraina wyklętego języka powinna być strefą wolną od nienawiści. Gazeta Wyborcza Bielsko Biała – wydanie internetowe: https://bielskobiala.wyborcza.pl/bielskobiala/ 7,88025,25768477,kraina-wykletego-jezyka-powinna-być-strefa-wolna-od-nienawisci.html, 02.01.2021.
Gillman D. 2010. The Idea of Cultural Heritage. Revised Edition, Cambridge-New York: University Press.
Geertz C. 2000. Myśl potoczna, jako system kulturowy [W:] Interpretacje kultur, wybrane eseje, Kraków: WUJ, 81–100.
Kirshenblatt-Gimblett B. 2011. Od etnologii do dziedzictwa. Rola muzeum, przeł. K. I J. Sieliccy, Etnografia Nowa 3, 125–136.
Kowalski K. 2013. O istocie dziedzictwa europejskiego – rozważania, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury.
Król T. 2016. Czym jest dla dzisiejszych Wilamowian język wilamowski? Różne funkcje, różne postawy językowe, „Łódzkie Studia Etnograficzne” 55, 241–264.
Król T. 2020a. Strój kobiecy w latach 1945–2000 [W:] B. Chromik et al. (red.) Wilamowianie i ich stroje, Warszawa: Wydział „Artes Liberales” UW, 143–214.
Król T. 2020b. Strój kobiecy we współczesności 2000 [W:] B. Chromik et al. (red.) Wilamowianie i ich stroje, Warszawa: Wydział „Artes Liberales” UW, 215–238.
Libera Z., Robotycki C. 2001. Wilamowice i okolice w ludowej wyobraźni [W:] A. Barciak. (red.) Wilamowice. Przyroda, historia, język, kultura oraz społeczeństwo miasta i gminy. Wilamowice: Urząd Gminy w Wilamowicach, 371–400.
Lowenthal D. 1998. The Heritage Crusade and the Spoils of History, Cambridge: Cambridge University Press.
Małanicz-Przybylska M. 2018. Dziedzictwo jako proces i działanie – wytwarzanie dziedzictwa w Wilamowicach, Dziedzictwo Kulturowe Wsi t. 2, 75–90.
Małanicz-Przybylska M. 2019. Bez muzyki, bez śpiewu nie ma świata. Muzyka w Wilamowicach. Warszawa: Wydział „Artes Liberales” UW.
Michalczyk M. 2001. Zajęcia ludności, [W:] A. Barciak (red.) Wilamowice. Przyroda, historia, język, kultura oraz społeczeństwo miasta i gminy. Wilamowice: Urząd Gminy w Wilamowicach, 271–278.
Reyniak, J. Z. 2001. Osadnictwo pradziejowe i wczesnośredniowieczne. Stanowiska osadnicze do XVIII w. [W:] A. Barciak (red.), Wilamowice. Przyroda, historia, język, kultura oraz społeczeństwo miasta i gminy. Wilamowice: Urząd Gminy w Wilamowicach, 71–81.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Journal of Urban Ethnology
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
