Lwowskie „Święto Batiara” – nowa kultura miejska na kanwie tradycji

Autor

  • Jacek Jan Pawlik

Słowa kluczowe:

święto miasta, batiar, Lwów

Abstrakt

Władze miejskie wielu miast poszukują wydarzeń, które by rozsławiły miejsce i przyciągnęły uwagę licznych turystów. W poszukiwaniu inspiracji często sięgają do dawnych tradycji religijnych lub świeckich. Lwowskie Święto Batiara jest dobrym przykładem takiej próby ożywienia atrakcyjności miasta. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, na ile Święto Batiara jest przywróceniem starej tradycji, a na ile wytworem całkiem nowym. Figura batiara, w historii międzywojennego trzydziestolecia ściśle związana z Lwowem, miała wydźwięk narodowy. Dziś, kiedy Lwów należy do Ukrainy, fakt ten jest siłą rzeczy przemilczany. Batiar przybiera charakter ponadnarodowy, a Święto Batiara daje okazję do zabawy i promocji miasta. Zastąpienie obchodów 1 Maja przez Święto Batiara oznacza również przesunięcie akcentu z pochwały klasy robotniczej na wspólnotę rozrywki

Pobrania

Download data is not yet available.

Bibliografia

Andruchowycz J. 2000, Mała intymna urbanistyka, „Krytyka”, nr 1-2 (27-28), s. 9-13
Burzyńska-Kamieniecka A. 2012, Ze Szczepkiem i Tońkiem w tle. Obecność elementów kresowych w świadomości młodych mieszkańców Lwowa, [w:] Burzyńska-Kamieniecka A., Misiak M., Kamieniecki J. (red.), Kresowe dziedzictwo. Studia nad językiem, historią i kulturą, Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław, s. 207-217
Батярський клуб „Зеник” 2011, “Ukrainska Prawda” 3 maja, http://blogs.pravda.com.ua/authors/kryjivka/4dc009abce85d (22.02.2015)
Habela J., Kurzowa Z. 1989, Lwowskie piosenki uliczne, kabaretowe i okolicznościowe do 1939 roku, PWM, Warszawa 1989
Hobsbawm E. 2008, Wprowadzenie. Wynajdywanie tradycji, [w:] Hobsbawm E., Ranger T., Tradycja wynaleziona, Wydawnictwo UJ, Kraków, s. 9-23
Jakubowska U. 1998, Mit lwowskiego batiara, Instytut Badań Literackich, Warszawa
Jakubowska U. 1998, Lwowski batiar w literaturze, „Kieleckie Studia Bibliologiczne” t. 4, s. 69-75
Kameneff M. 2010, La SAPE ou l‘élégance pour religion, www.amabilia.com/contenu/societes/sec08_418.html (23.11.2013)
Kozyckyj A. 2012, Mit wielokulturowości Lwowa na przełomie XX i XXI wieku, [w:] Burzyńska--Kamieniecka A., Misiak M., Kamieniecki J. (red.), Kresowe dziedzictwo. Studia nad językiem, historią i kulturą, Wyd. ATUT, Wrocław, s. 197-205
Mękarska-Kozłowska B. 1994, Mozaika wspomnień, Polska Fundacja Kulturalna, Londyn 1994
Nowak Z. 1993, Lwowskie baśnie i legendy. Jak król Sobieski Jóźka batiara polubił, Panda, Warszawa 1993
Plugator H. 2008, Romantyka chuliganów lwowskich, www.duszki.pl/kgal/artykuly/2008_05_17/batiary.html, 02.09.2013
Serwetnyk T., Kościński P. 2009, Nowi batiarzy we Lwowie, „Rzeczpospolita” 28 kwietnia, www.rp.pl/artykul/297438.html, 02.09.2013
Szolginia W. (oprac. i wybór) 1991, Na wesołej lwowskiej fali, Wyd. Polonia, Warszawa
Wittlin J. 1991, Mój Lwów, Czytelnik Warszawa
Zalewski 2009, Batiar wraca do Lwowa, „Kresy” 28 kwietnia, www.kresy.pl/?zobacz/batiar-wraca-do-lwowa, 02.09.2013

Pobrania

Opublikowane

01.01.2016

Jak cytować

Pawlik, J. J. (2016). Lwowskie „Święto Batiara” – nowa kultura miejska na kanwie tradycji. Journal of Urban Ethnology, 14, 205–220. Pobrano z https://journals.iaepan.pl/jue/article/view/695

Numer

Dział

Artykuły