Etyka publikacyjna

Wszystkie czasopisma publikowane przez Instytut Archeologii i Etnologii PAN są recenzowane i deklarują przestrzeganie najwyższych standardów etycznych publikacji opartych na zasadach opracowanych przez międzynarodową organizację Komitet Etyki Wydawniczej (COPE), jak również zasad Kodeksu Etyki Pracownika Naukowego. Wszystkie artykuły stojące w sprzeczności z nimi nie zostaną opublikowane. Wszelkie przypadki plagiatów będą zgłaszane.

Autorzy zapewniają, że są oryginalnymi autorami prac oraz że artykuł nie został skierowany do publikacji w innym miejscu. Jakikolwiek udział innych autorów czy współpracowników będzie właściwie uznany, a jakiekolwiek partie tekstu zaczerpnięte od innych autorów czy źródeł będą właściwie opisane. Udział instytucji finansujących badania powinien być ujawniony, a także jakikolwiek konflikt interesów, który mógłby mieć wpływ na wyniki czy interpretację badań.

Redakcja gwarantuje, że wszelkie informacje związane z przesłanymi tekstami są tajne aż do ich opublikowania.
Autorzy publikacji powinni ujawnić wkład poszczególnych osób w powstanie publikacji, przy czym główną odpowiedzialność ponosi autor zgłaszający tekst. W razie stwierdzenia przypadków nierzetelności naukowej, polegającej na nieujawnieniu wkładu innych osób w powstanie publikacji (ghostwriting) bądź wskazaniu jako współautorów osób, których wkład w powstanie publikacji był znikomy lub w ogóle nie miał miejsca (guest authorship), redakcja ma obowiązek powiadomienia o tym naruszeniu zasad etyki środowisko naukowe.
Redakcja wstępnie kwalifikuje artykuły pod względem ich zgodności z profilem tematycznym i z wymogami formalnymi pisma oraz z zasadami stawianymi publikacjom naukowym. Następnie kieruje je do recenzentów zewnętrznych, starając się uniknąć jakichkolwiek konfliktów interesów pomiędzy autorami, redakcją i recenzentami. W procesie recenzowania obowiązuje zasada double-blind review oznaczająca, że autorzy i recenzenci nie znają swych tożsamości; w pozostałych przypadkach recenzent podpisuje deklarację o niewystępowaniu konfliktu interesów. Recenzji podlega koncepcja pracy (wybór tematu, założenia), metodologia (wybór metody, jej zastosowanie), narracja (jasność wywodu, styl wypowiedzi), redakcja tekstu (adekwatność tytułu, podział tekstu na części, adekwatność przypisów). Recenzent w formie pisemnej określa warunki dopuszczenia artykułu do druku lub jego odrzucenia. W przypadku uwag autor zobowiązany jest do ustosunkowania się do nich. Redakcja starannie dobiera recenzentów – ekspertów w danej problematyce nie tylko polskich, także z zagranicy. Każdy artykuł recenzowany jest przez dwóch specjalistów, a w przypadku sprzecznych opinii powoływany jest trzeci. Ostateczną decyzję o publikacji artykułu bądź jego odrzuceniu podejmuje redakcja, kierując się opiniami recenzentów i odpowiedziami autorów. W przypadkach kontrowersyjnych redakcja może powołać dodatkowego recenzenta. Materiałów nieprzyjętych do druku redakcja nie odsyła. Recenzenci oceniają teksty wyłącznie pod względem merytorycznym; na ocenę w żaden sposób nie wpływają pochodzenie etniczne, płeć, orientacja seksualna, obywatelstwo, wyznanie czy przekonania polityczne ich autorów.

Recenzenci są zobowiązani nie ujawniać żadnych informacji dotyczących złożonych tekstów. Jeśli w recenzowanym tekście zostanie wykryte naruszenie praw autorskich lub plagiat ze strony autora, recenzent ma obowiązek zgłosić ten fakt redaktorowi naczelnemu. Recenzenci są zobowiązani oceniać złożony tekst obiektywnie oraz w sposób jasny i przejrzysty przedstawić swoją opinię w odpowiednim formularzu recenzenckim. Jeśli uznają że ich kwalifikacje nie są wystarczające do właściwej oceny badań przedstawionych w publikacji, powinni poinformować redaktora i zrezygnować z podjęcia się procesu recenzyjnego.
W przypadku, kiedy artykuł składa członek redakcji czasopisma, wszelkie decyzje związane z publikacją jego tekstu podejmuje inna osoba z redakcji.

Redakcja nie pobiera opłat za publikację artykułu. Autorom i recenzentom nie są wypłacane honoraria.