Opublikowane: 2014-01-01

Wyposażenie symboliczne w grobach łowców-zbieraczy epoki kamienia na cmentarzysku Dudka na Mazurach

Witold Gumiński

Abstrakt

Groby na cmentarzysku mezolitycznym w Dudce (północno-wschodnia Polska) zawierają bardzo nieliczne narzędzia i ozdoby, ale dużo jest w nich znalezisk o charakterze symbolicznym. Grupę mineralną stanowią grudki różnobarwnej ochry, belemnity i inne skamieliny oraz kamienie o nietypowych kształtach lub kolorach. Druga grupa to szczątki zwierzęce pochodzące jednak zwykle od niejadalnych części szkieletu, takie jak: zęby i poroża przeżuwaczy, kopyto konia, zęby i żuchwy dzika, drapieżników, jeża i gryzoni, kości końca skrzydeł lub nóg ptaków, skorupy żółwia i niektóre inne kości. W artykule dyskutowane jest przypuszczalne znaczenie każdego z tych rodzajów wyposażenia. Ich dystrybucja pozwala na wyodrębnienie pewnych stref na cmentarzysku, które być może odpowiadały podziałom rodowo-klanowym i terytorialnym.

Tłumacz: Iwona Zych

Słowa kluczowe:

mezolit, paraneolit, groby, wyposażenie symboliczne, szczątki zwierzęce, totemy, podziały klanowe, Dudka, Polska północno-wschodnia

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Gumiński, W. (2014). Wyposażenie symboliczne w grobach łowców-zbieraczy epoki kamienia na cmentarzysku Dudka na Mazurach. Archeologia Polski, 59(1-2), 121–186. Pobrano z https://journals.iaepan.pl/apol/article/view/457

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.