„Nowohuckie podwórka” – od podwórka. Spojrzenie etnologa

Abstrakt

W artykule podjęto temat przydomowych przestrzeni znajdujących się w obrębie najstarszej części Nowej Huty. Chodzi tu o podwórka, a przede wszystkim znajdujące się w ich granicach ogródki, założone i uprawiane przez lokatorów tuż przy ścianach frontowych, pomiędzy bramami wejściowymi do domów, jak również na ich tyłach, bezpośrednio pod oknami mieszkań. Te nowohuckie ogródki, będące przestrzeniami wydzielonymi, są pretekstem do ukazania społeczności lokalnej. Artykuł jest próbą spojrzenia na nią przez pryzmat tych udomowionych skrawków ziemi, przekształconych przez podejmowane działania w miejsce, czyli przestrzeń oswojoną, obdarzoną indywidualnym rysem, wplecioną w życie jednostek i ogółu.