Inspiracją dla artykułu jest niemiecki film z 1927 roku, w reżyserii Waltera Ruttmanna, zatytułowany Berlin. Symfonia wielkiego miasta. To od tytułu tego filmu bierze swoją nazwę gatunek filmowy – symfonia miejska – łączący cechy filmu dokumentalnego i awangardowego, obrazujący życie wielkich miast, będący przejawem fascynacji wielkomiejskim życiem. Dzieło Ruttmanna staje się punktem wyjścia nie tylko do rozważań o naturze filmowej materii, nie monopolizuje też problematyki związanej z wizualnością i dominantą obrazu w doświadczeniu miasta; jest próbą antropologicznego zrozumienia istoty miasta. Metafora „miejskiej symfonii” zostaje zaś odczytana jako harmonijne zespolenie materii, sensów, znaczeń i witalności współtworzących miejską rzeczywistość
Pobierz pliki
Zasady cytowania