Sklep Chaudoirów. Przyczynek do badań nad warszawskim rynkiem wyrobów luksusowych w wieku XVIII
DOI:
https://doi.org/10.23858/KHKM70.2022.1.002Słowa kluczowe:
handel przedmiotami luksusowymi, Warszawa, XVIII wiek, Jean-Joseph Chaudoir, sklepAbstrakt
Podstawą źródłową artykułu są dwa inwentarze oraz dokumenty dotyczące bilansu handlowego warszawskiego sklepu prowadzonego przez Jean-Josepha Chaudoira (1746–1839) i jego brata Jacquesa Huberta (1753–1794), francuskojęzycznych kupców, którzy przybyli do Warszawy kolejno w 1774 i ok. 1783 r. Omówiono ofertę sklepu (typ sprzedawanych produktów oraz ich ceny), pochodzenie towarów, sieć kontaktów handlowych Chaudoirów, skład ich klienteli oraz skalę dochodów.
Pobrania
Bibliografia
Aftanazy Roman. 1997. Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, t. 11, Wrocław.
Berg Maxine. 2007. Luxury and pleasure in eighteenth-century Britain, Oxford.
Bìlenʹkij Êvgen Andrìjovič. 2000. Rodinnij arhìv Šoduarìv u zìbrannâh Ìnstitutu rukopisu Nacìonalʹnoï bìblìoteki Ukraïni ìm. V. Ì. Vernadsʹkogo, „Arhìvi Ukraїni”, nr 4–6 (244), s. 44–50.
Bìlenʹkij Êvgen Andrìjovič, Bulatova Svìtlana Olegìvna. 2011. Rukopisne ta knižkove zìbrannâ baronìv Šoduarìv u fondah Nacìonalʹnoï bìblìoteki Ukraïni ìmenì V.Ì. Vernadsʹkogo, Kiïv.
Chwalewik Edward. 1926. Zbiory polskie. Archiwa, bibljoteki, gabinety, galerje, muzea i inne zbiory pamiątek przeszłości w ojczyźnie i na obczyźnie w porządku alfabetycznym według miejscowości ułożone, t. 1, Warszawa–Kraków.
Coquery Natacha. 2011. Tenir boutique à Paris au XVIIIe siècle. Luxe et demi-luxe, Paris.
Crowston Clare Haru. 2013. Credit, fashion, sex. Economies of regard in Old Regime France, Durham–London.
Dahnenko Lìdìâ. 2010. Hudožnê zìbrannâ baronìv de Šoduar u Žitomirsʹkomu muzeï, Žitomir.
Danielewiczowa Maria. 1937. Chaudoir Stanisław, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 3, s. 265.
Dumanowski Jarosław. 2006. Świat rzeczy szlachty wielkopolskiej w XVIII wieku, Toruń.
Encyclopédie méthodique. 1782. Encyclopédie méthodique. Arts et métiers mécaniques, [par Jacques Lacombe], chez Panckoucke, t. 1, Paris–Liège.
Fondi. 2002. Osobovì arhìvnì fondi Ìnstitutu rukopisu. Putìvnik, oprac. O.S. Bolak i in., Kiïv.
„Gazeta Warszawska”. 1778. „Gazeta Warszawska”, nr 95.
Główka Dariusz. 2017. Ogłoszenia w prasie warszawskiej doby stanisławowskiej — świadectwo recepcji zachodnich wzorców konsumpcji, „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, R. LXV, nr 4, s. 471–493.
Grochulska Barbara. 1980. Warszawa na mapie Polski stanisławowskiej: podstawy gospodarcze rozwoju miasta, Warszawa.
Grochulska Barbara. 1988. Wielcy bankierzy Warszawy, „Wiek Oświecenia”, nr 5, s. 72–90.
Grodek Andrzej. 1950. Warszawski Dom Handlowy 1723–1727, „Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych”, t. 12, s. 1–23.
Grodek Andrzej. 1951. Archiwalia gospodarcze, „Archeion”, t. 19–20, s. 338–355.
Guéneau Lucien. 1926. Paris, les industries et le commerce de la soie et des soieries à la fin de l’ancien régime, „Revue d’histoire moderne et contemporaine”, t. 1, nr 6, s. 424–443.
Hensel-Moszczyńska Barbara. 2013. Z dziejów warszawskich Tepperów i Fergus(s)onów-Tepperów, „Almanach Muzealny”, nr 7, s. 10–32.
Ihnatowicz Ireneusz. 1972. Burżuazja warszawska, Warszawa.
Korzon Tadeusz. 1897. Wewnętrzne dzieje Polski za Stanisława Augusta (1764–1794). Badania historyczne ze stanowiska ekonomicznego i administracyjnego, t. 2, Kraków–Warszawa.
Kowalczyk Małgorzata Ewa. 2019. Zagraniczne podróże Polek w epoce oświecenia, Łomianki.
Kowecka Elżbieta. 1991. Dwór ,,najrządniejszego w Polszcze magnata”, Warszawa.
Kowecka Elżbieta. 1992. Obraz rynku towarów luksusowych w Warszawie drugiej połowy XVIII wieku w korespondencji magnackiej, „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, R. XL, nr 1, s. 41–46.
Kuklo Cezary. 1991. Rodzina w osiemnastowiecznej Warszawie, Białystok.
Maludzińska Monika. 2014. „Próżnowanie stało się powszechnym nałogiem”. Żebracy i włóczędzy w stanisławowskiej Warszawie, Warszawa.
Manikowska Ewa. 2007. Sztuka — ceremoniał — informacja: studium wokół królewskich kolekcji Stanisława Augusta, Warszawa.
Manikowski Adam. 1991. Toskańskie przedsiębiorstwo arystokratyczne w XVII wieku. Społeczeństwo elitarnej konsumpcji, Warszawa.
Molitor Gabrielle. 1932. Les industries d’Amiens, „Annales de géographie”, R. XLI, nr 233, s. 449–459.
Niemira Konrad. 2018. Rynek sztuki w Warszawie czasów Stanisława Augusta, „Almanach Warszawy”, t. 12, s. 11–35.
Paszkiewicz Urszula. 1998. Inwentarze i katalogi bibliotek z ziem wschodnich Rzeczypospolitej, Warszawa.
Radziszewski Franciszek. 1875. Wiadomość historyczno-statystyczna o znakomitszych bibliotekach i archiwach publicznych i prywatnych, tak niegdyś byłych jako i obecnie istniejących w krajach dawną Polskę składających, Kraków.
Różycki Edward. 1987. Materiały źródłowe do dziejów polskiej książki w archiwach i bibliotekach Lwowa, Kijowa, Mińska i Wilna, „Roczniki Biblioteczne”, R. 31, z. 2, s. 305–317.
Ryszkiewicz Andrzej. 1953. Początki handlu obrazami w środowisku warszawskim, Wrocław.
Rzewuski Henryk [aka Michałowski Bartłomiej]. 1857. Pamiętniki Bartłomieja Michałowskiego: od roku 1786 do 1815, t. 3, Warszawa.
Schultz Fryderyk. 1963. Podróże Inflantczyka z Rygi do Warszawy i po Polsce w latach 1791–1793, [w:] Polska stanisławowska w oczach cudzoziemców, t. 1, red. W. Zawadzki, Warszawa, s. 381–673.
Smoleński Władysław. 1917. Mieszczaństwo warszawskie w końcu wieku XVIII, Warszawa.
Tatarkiewicz Władysław. 1953. Budżet domowy stanisławowskiego artysty, „Biuletyn Historii Sztuki”, R. XV, nr 1, s. 76–78.
Turnau Irena. 1967. Odzież mieszczaństwa warszawskiego w XVIII wieku, Wrocław.
Wielka encyklopedya. 1893. Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, red. J. Aleksandrowicz i in., t. 11, Warszawa.
Yernaux Jean. 1962. Les Chaudoir, Retour sur notre passé industriel, „Revue du Conseil économique wallon”, nr 56, s. 72–75.
Zieliński Marek Grzegorz. 2002. Cudzoziemscy kupcy w Rzeczypospolitej doby stanisławowskiej, [w:] W kręgu badań profesora Wacława Odyńca, red. J. Włodarski, Gdańsk, s. 212–234.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Kwartalnik Historii Kultury Materialnej
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
