Opublikowane: 2018-01-01

Topografia szpitala-przytułku działającego przy kaplicy/kościele św. Barbary w Starej Częstochowie na przełomie XVIII i XIX w.

Amadeusz Szklarz-Habrowski

Abstrakt

Głównym celem artykułu jest próba ustalenia topografii szpitala-przytułku św. Barbary, istniejącego w Starej Częstochowie, na przełomie XVIII i XIX w. Ustalenia poczynione na podstawie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej, sporządzonej w latach dwudziestych XIX w. przez inż. Jana Bernharda, zostały zweryfikowane i rozwinięte na podstawie źródeł metrykalnych, wizytacyjnych i archeologicznych. Cennych danych dostarczyły także testamenty mieszczan częstochowskich, opublikowane przez Dariusza Złotkowskiego. W artykule znalazły się nowe ustalenia dotyczące topografii, zabudowań oraz posesji szpitalnej, a także przeobrażeń organizacyjnych w badanym okresie. Szpital-przytułek św. Barbary znajdował się w Starej Częstochowie, poza obszarem ścisłej zabudowy miejskiej, w północnym kwartale miasta, u wylotu ulic śródmiejskich w kierunku przedmieścia Kule oraz traktu warszawskiego i działoszyńskiego. Zabudowania szpitalne wznosiły się na posesji przy ulicy Nadrzecznej, o nr katastralnym 304, rekapitulowanym na nr 340. Dom szpitalny zbudowano z drewna o starej konstrukcji, niewielkich wymiarach, z jedną izbą i sienią, mogącymi pomieścić pięć osób.

Słowa kluczowe:

Stara Częstochowa, szpital-przytułek św. Barbary, topografia

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Szklarz-Habrowski, A. (2018). Topografia szpitala-przytułku działającego przy kaplicy/kościele św. Barbary w Starej Częstochowie na przełomie XVIII i XIX w. Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 66(1), 59–73. Pobrano z https://journals.iaepan.pl/khkm/article/view/992

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.