Inwentarze i kontrakty dzierżawne toruńskiej łaźni nowomiejskiej z pierwszej połowy XVIII wieku
Słowa kluczowe:
18 w. -- Polska, łaźnie miejskie o. nowożytnego, inwentarze łaźni miejskich, źródła archiwalne, Toruń (Polska)Abstrakt
Historia łaziebnictwa w miastach Rzeczypospolitej w XVI–XVIII w. jest tematem słabo rozpoznanym. Prezentowane źródła pokazują, jak w pierwszej połowie XVIII wieku zmieniały się warunki dzierżawy toruńskiej łaźni nowomiejskiej i w jakim stanie przejmowali obiekt kolejni dzierżawcy.
Pobrania
Bibliografia
Bis W. 2007. Nowożytna łaźnia dworska w Radziejowicach, „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, R. LV, nr 2.
Dygdała J. 2002. Urzędnicy miejscy Torunia. Spisy. Część III: 1651–1793, Toruń.
Gniatczyńska-Głowacka S. 1959. Cech cyrulików poznańskich(1517–1780), „Studia i materiały do dziejów Wielkopolski i Pomorza”, t. V, z. 1.
Jasiński T. 1982. Przedmieścia średniowiecznego Torunia i Chełmna, Poznań.
Kubicki R. 2010. Problem utrzymania czystości w średniowiecznym mieście: funkcje i znaczenie łaźni publicznych na przykładzie Elbląga, „Studia Historica Gedanensia”, t. 1.
Mikulski K. 1999. Przestrzeń i społeczeństwo Torunia od końca XIV do początku XVIII wieku, Toruń.
Mikulski K. 2008. Pułapka niemożności: społeczeństwo nowożytnego miasta wobec procesów modernizacyjnych (na przykładzie Torunia w XVII i XVIII wieku), Toruń.
Rajman J. 1993. Klasztor Norbertanek na Zwierzyńcu w wiekach średnich, Kraków.
Słoń M., Sowina U. 2010. Die Bad stube des Heilig-Geist-Spitals zu Breslau, [w:] Quellen zur europäischen Spitalgeschichte in Mittelalter und Früher Neuzeit, red. M. Scheutz, A. Sommerlechner, H. Weigl, A.S. Weiß, Wien-München-Böhlau.
Sokół S. 1967. Historia chirurgii w Polsce. Cz. 1: Chirurgia okresu cechowego, Wrocław-Warszawa–Kraków.
Sokół S. 1957. Historia gdańskiego cechu chirurgów. 1454–1820, Wrocław–Warszawa.
Sowina U. 2009. Woda i ludzie w mieście późnośredniowiecznym i wczesnonowożytnym. Ziemie polskie z Europą w tle, Warszawa.
Sulkowska-Tuszyńska K. 2004. Wyposażenie łaźni klasztoru kanoników regularnych w Trzemesznie, „Archaeologia Historica Polona”, t. 14.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
