Cabs in Vilnius in the years 1864–1914
DOI:
https://doi.org/10.23858/KHKM68.2020.1.006Keywords:
Vilnius, cabs, public transportAbstract
At the turn of the 20th c. the population and territory of Vilnius were growing. Before the outbreak of the Great War, the city had almost 200 000 inhabitants. In the period researched in this paper cabs were the only means of public transport available round the clock, also on holidays. Various models were available: from old-fashioned narrow “sausages”, through mod-ern “Milodras”, to spacious “Victorias”, which could carry four people. Cabs were divided into the first and second class, according to the quality of service. The class was assigned by mu-nicipal clerks on the basis of compulsory cyclic inspections, which concerned the looks and condition of the cab, the driver and the horse. All the vehicles had to be equipped with lights and an identification number, which was assigned by the authorities. Other equipment de-pended on the owner’s invention and financial standing. Cab-drivers were obliged to pay the municipal authorities for assigning the number, for the vehicle and for extending the concession. They came from various social classes. They wore characteristic uniforms: dark long overcoats and peaked caps (see figs 1–4).Horse cabs waited for customers in specially designated places; a cab could also be waved to stop anywhere if it was free. Passengers were carried in any direction within the city and outside, at a fixed hour or with stops, the only condition being the payment of the appropriate fare. The fares differed according to the class of the vehicle, the time of the day and the zone the city (the centre or the outskirts). The prices were decided by the municipal authorities. The drivers’ earnings depended on the number and distance of fares, which were difficult to predict. In 1906 The Association of Cab-drivers and Coachmen was established to unite those two professional groups. Its members had to pay a fee, but were granted various economic conces-sions. The association was led by a democratically elected board. Even though cabs were the most popular means of public transport, hiring one was quite an expense for an average city-dweller. Press relations indicate that cabs sometimes had accidents but passengers were usually not seriously injured. Since horsecars appeared in Vilnius in 1893, the popularity of cabs gradually decreased; nevertheless, throughout the period in question cabs were a major section of public transport.
Downloads
References
Aleksandravičius Egidijus, Kulakauskas Antanas. 2003. Pod władzą carów Litwa w XIX wieku, Kraków.
A.R.Z. 1904. Wilno, „Kraj”, nr 12, s. 13.
Bójka. 1910. Bójka, „Kurier Litewski”, nr 24, s. 3.
Briedis Laimonas. 2008. Vilnius City of strangers, Vilnius.
Dąbrowski Przemysław. 2011. Siła w kulturze, jedność w narodzie, Gdańsk.Dom. 1907. Dom, „Kurier Litewski”, nr 252, s. 2.
Dorożkarz złodziejem. 1910. Dorożkarz złodziejem, „Kurier Litewski”, nr 152, s. 2.
Droga do Kalwarji. 1906. Droga do Kalwarji, „Kurier Litewski”, nr 137, s. 3.
Dwa młode konie. 1862. Dwa młode konie, „Kuryer Wileński. Gazeta urzędowa, polityczna i literacka”, nr 5, s. 42.
En. 1906. Dni świąteczne, „Kurier Litewski”, nr 75, s. 3.
Ener. 1905. Ze spraw miejskich, „Kurier Litewski”, nr 18, s. 1.
Fabryka powozów. 1910. Fabryka powozów, „Kurier Litewski”, nr 27, s. 4.
Fedorowicz Irena. 2005. W służbie ojczystej. Czesław Jankowski w życiu kulturalnym Wilna lat 1905–1929, Kraków.
F.J. 1907. W sprawie gumy, „Dziennik Wileński”, nr 110, s. 2.
Gańko Karolina Wanda, Lubryczyński Łukasz. 2016. Dorożkarstwo warszawskie w XIX wieku, Warszawa.
Furmaństwo. 1907. Furmaństwo w Wilnie, „Kurier Litewski”, nr 36, s. 3.
Jackiewicz Mieczysław. 2013. Wilno w XX wieku. Ludzie i wydarzenia, Bydgoszcz.
Jurkowski Roman. 1984. Czesław Jankowski jako dziennikarz, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”, R. XXIII, nr 3, s. 15–53.
Jurkowski Roman. 1989. W lisiej szubie z piórem w ręku (Czesław Jankowski), „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”, R. XXXI, nr 4, s. 136–146.
Jurkowski Roman. 2001. Ziemiaństwo polskie Kresów Północno-Wschodnich, Warszawa.Kary. 1906. Kary na dorożkarzy, „Dziennik Wileński”, nr 23, s. 2.
Kirkor Adam Honory. 1880. Przewodnik historyczny po Wilnie i jego okolicach, Wilno.Kłos Juliusz. 1937. Wilno przewodnik krajoznawczy, Wilno.
Kmiecik Zenon. 1976. Prasa polska w latach 1864–1918, Warszawa.K.P. 1907. W radzie miejskiej, „Kurier Litewski”, nr 68, s. 4.
Lebecki Henryk. 1999. Wilno krajobraz miejski w fotografiach XIX i pocz. XX w., Warszawa.
Lesisz Paweł. 2018, Tramwaje konne w Wilnie (1887–1914), „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, R. LXVI, nr 4, s. 487–501.
Nasi dorożkarze. 1906. Nasi dorożkarze, „Kurier Litewski, nr 46, s. 3.
Nieostrożna jazda. 1910. Nieostrożna jazda, „Kurier Litewski”, nr 170, s. 2.
Nowa taksa. 1906. Nowa taksa dorożkarska, „Kurier Litewski”, nr 3, s. 2.
Place. 1906. Place miejskie, „Kurier Litewski”, nr 114, s. 2.
Plan miasta Wilna. 1937. Plan miasta Wilna.1937, Biblioteka Narodowa, Magazyn Kartografii, ZZK 8 644.
Plan miasta Wilna i jego okolic. 1890. Plan miasta Wilna i jego okolic. 1890, Biblioteka Narodowa, Magazyn Kartografii, ZZK 8 644.
Plater-Zyberk Małgorzata. 1999. Spojrzenia na Wilno, Warszawa.Podatek. 1905. Podatek dorożkarski, „Kurier Litewski”, nr 78, s. 3.
Poklewska-Koziełł M. 1906, W sprawie komunikacji ze Zwierzyńcem, „Kurier Litewski”, nr 51, s. 2.
Przegląd dorożek. 1907a. Przegląd dorożek, „Kurier Litewski”, nr 79, s. 3.
Przegląd dorożek. 1907b. Przegląd dorożek, „Kurier Litewski”, nr 221, s. 2.
Przegląd dorożek. 1907c. Przegląd dorożek, „Kurier Litewski”, nr 249, s. 2.
Przegląd dorożek. 1913. Przegląd dorożek, „Kurier Litewski”, nr 211, s. 2.
Przejechania. 1909. Przejechania, „Goniec Wileński”, nr 185, s. 2.
Przejechanie. 1909a. Przejechanie, „Goniec Wileński”, nr 141, s. 3.
Przejechanie. 1909b. Przejechanie, „Kurier Litewski”, nr 90, s. 3.
Rewizja dorożek. 1905. Rewizja dorożek, „Kurier Litewski”, nr 54, s. 3.
Rewizja dorożek. 1908a. Rewizja dorożek, „Goniec Wileński”, nr 45, s. 2.
Rewizja dorożek. 1908b. Rewizja dorożek, „Kurier Litewski”, nr 73, s. 2.
Romanowski Andrzej. 1999. Młoda Polska wileńska, Kraków.
Ruszczyc Ferdynand. 1994. Dziennik część pierwsza ku Wilnu, Warszawa.
Sosna Józef. 1883, Wilno, „Kraj”, nr 10, s. 8.
Sprawy miejskie. 1908. Sprawy miejskie, „Kurier Litewski”, nr 189, s. 3.
Statystyka dorożek. 1910. Statystyka dorożek, „Kurier Litewski”, nr 36, s. 3.
Taksa. 1913, Taksa dorożkarska, „Kurier Litewski”, nr 187, s. 2.
Teraźniejszość Przyszłość. 1907. Teraźniejszość Przyszłość, „Plotka Wileński”, nr 4, s. 6.
Uczciwy dorożkarz. 1913. Uczciwy dorożkarz, „Kurier Litewski”, nr 232, s. 2.
Ukaranie. 1907. Ukaranie dorożkarzy, „Dziennik Wileński”, nr 34, s. 2.
Ulewa. 1906. Ulewa czwartkowa, „Kurier Litewski”, nr 122, s. 2.
Warunki. 1910. Warunki prenumeraty, „Kurier Litewski”, nr 44 s. 1.
Wołkanowski Waldemar. 2015. Michał Węsławski, Opole.
W sprawie. 1905. W sprawie dorożkarzy, „Kurier Litewski”, nr 51, s. 2.
W sprawie. 1912. W sprawie dorożkarzy, „Kurier Litewski”, nr 83, s. 2.
Wstrzymanie jazdy. 1906. Wstrzymanie jazdy, „Kurier Litewski”, nr 74, s. 3.
Zgromadzenie. 1906. Zgromadzenie dorożkarzy, „Dziennik Wileński”, nr 22, s. 3.
Zmiana. 1907. Zmiana zaprzęgu, „Kurier Litewski”, nr 36, s. 3.
Z porządków. 1906. Z porządków ulicznych, „Kurier Litewski”, nr 164, s. 4.
Z trzosem. 1908. Z trzosem, „Plotka Wileńska”, nr 6, s. 5.
Związek. 1906. Związek dorożkarski, „Kurier Litewski”, nr 5, s. 2.
Z Wilna. 1883. Z Wilna, „Kraj”, nr 7, s. 11.
http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_lan_97.php?reg=133 (dostęp 26.11.2019 r.).