„By umarłą widzieć… okno się musiało w trunnie wyrząć”. Rozważania o początkach portretu trumiennego
DOI:
https://doi.org/10.23858/KHKM69.2021.1.004Słowa kluczowe:
kultura staropolska, portret trumienny, castrum doloris, egzekwia, uroczystość pogrzebowa, pompa funebris, archimimus, panegiryk pogrzebowyAbstrakt
Artykuł dotyczy portretu trumiennego, czyli malowanego na blasze wizerunku nieboszczyka, który przytwierdzany był do trumny na czas egzekwiów. Autor analizuje ten artystyczny fenomen sztuki i kultury śmierci doby staropolskiej oraz związaną z nim problematykę badawczą. Wyjaśnia zagadnienie jego genezy, metryki oraz funkcji w sarmackiej obyczajowości w okresie nowożytnym.
Pobrania
Bibliografia
Anioł od św. Teresy. 1651. Podskarbi według statutu Ewangielii postępujący w J.W.J.M. Panu P. Janie Mikołaju z Żurowa Daniłowiczu,podskarbim wielkim koronnym... przy egzekwiach w Lublinie w kościele WW.O.O. Karmelitów Bosych […] R.P: 1650 d. 11 kwietnia pokazany, Poznań.
Augustyn Św. 1962. Św. Augustyn, O Trójcy Świętej, tłum. M. Stokowska, oprac. J.M. Szymusiak, ks. XII, Poznań.
Boczyłowic Jakub. 1669. Oracya pogrzebowa, [w:] J. Boczyłowic , Orator politicus albo wymowny polityk Rożne traktujący Materye, Toruń, s. 517–519, https://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/505522 (dostęp 29.03.2018).
Brosig Alfred. 1930. Tabliczki z trumien, „Kronika Miasta Poznania”, R. VIII, nr 4, s. 327–334.
Bystroń Jan. 1994. Dzieje obyczajów w dawnej Polsce: wiek XVI–XVIII, t. 2, Warszawa.
Chrościcki Juliusz A. 1968. „Castris et astris”. Kazania i relacje pogrzebowe jako źródła historii sztuki, „Biuletyn Historii Sztuki”, nr 3, s. 384–395.
Chrościcki Juliusz A. 1970. Projektanci i wykonawcy katafalków z 1 połowy XVIII w., [w:] Rokoko. Studia nad sztuką 1 połowy XVIII w. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki zorganizowanej wspólnie z Muzeum Śląskim we Wrocławiu, Wrocław październik 1968, Warszawa, s. 251–274.
Chrościcki Juliusz A. 1974. Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, Warszawa.
Chrościcki Juliusz A. 1996. Od śmierci do egzekwii, [w:] Vanitas. Portret trumienny na tle sarmackich obyczajów pogrzebowych, red. J. Dziubkowa, Poznań, s. 28–31.
Ciesielski Tomasz. 2001. Pogrzeby wojskowe w czasach saskich, [w:] Wesela, chrzciny i pogrzeby w XVI–XVII wieku. Kultura życia i śmierci, red. H. Suchojad, Warszawa, s. 217–233.
Cieślak Katarzyna. 1992. Kościół-cmentarzem. Sztuka nagrobna w Gdańsku (XV–XVIII w.). „Długie trwanie” epitafium, Gdańsk.
Dobrzeniecki Tadeusz. 1990. Geneza polskiego portretu trumiennego, [w:] Portret. Funkcja–Forma– Symbol. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Toruń grudzień 1986, Warszawa, s. 73–88.
Dumanowski Jarosław. 2001. Pompa funebris? Z testamentów szlachty wielkopolskiej z XVIII w., [w:] Wesela, chrzciny i pogrzeby w XVI–XVII wieku. Kultura życia i śmierci, red. H. Suchojad, Warszawa, s. 315–322.
Dziechcińska Hanna. 1987. Oglądanie i słuchanie w kulturze dawnej Polski, Warszawa.
Dziubkowa Joanna. 1996. Stoj pogrzebiencze, a pod glancem tey blachy upatruj prześwietne popioły, [w:] Vanitas. Portret trumienny na tle sarmackich obyczajów pogrzebowych, red. J. Dziubkowa, Poznań, s. 16–19.
Getka-Kenig Mikołaj. 2016. Rządowe przedsięwzięcia pomnikowe ku czci Aleksandra I a ideologia „wskrzeszenia” Polski w latach 1815–1830, „Kwartalnik Historyczny”, R. CXXIII, z. 4, s. 695–732.
Giżycki Grzegorz. 1724. Delineacya Aktu Załobneg. Przy Pogrzebie Ciała Jaśnie Wielmożney Iey Mci Pani P. Rozy z Oginskich Krasinskiey, Kasztelanowey Płockiey, Starościney Sztumskiey, Prasnyskiey, Nowomieyskiey etc. etc. W Kośćiele Farnym Węgrowskim, Fundacyi Jaśnie WW: Ich Mciow PP: Krasinskich, odprawionego; Dnia 28. Listopada, Roku 1724, [w:] Kwiat Spadaiący, Przećiwnym śmiertelnośći wichrem z wybornego Drzewa Zerwany. Zostawiwszy na nim kosztowne Frukta; To iest Wielka Matka, godnych Synow Iasnie Wielmozna Roza z Oginskich
Krasinska, Kasztelanowa Płocka Sztumska, Prasnyska, Nowomieyska etc. etc. Staroscina. W Kośćiele swoim Farnym Węgrowskim Clericorum Saecularium in Comm: Viventium Pogrzebiona. Y Kazaniem Pogrzebowym Przez Xiędza Grzegorza Giżyckiego, Kapłana ejusdem Instituti Obzałowana. Roku Panskiego 1724. Dnia 28. Listopada w Warszawie w Drukarni WW: OO: Scholarum Piarum, Warszawa, k. B2–B2v, https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/docmetadata?from=rss&id=647414 (dostęp 29.05.2020).
Janowski Piotr J. 2015. Oprawa artystyczno-ideowa pogrzebu Stefana Batorego, „Barok. Historia-Literatura–Sztuka”, R. XXII/1(43), s. 29–45.
Jarczykowa Mariola. 2012. Przy pogrzebach rzeczy i rytmy. Funeralia Radziwiłłowskie z XVII wieku, Katowice.
Katalog wystawy jubileuszowej zabytków. 1933. Katalog wystawy jubileuszowej zabytków z czasów króla Stefana i Jana III w gmachu Muzeum Wojska w czterechsetlecie urodzin Stefana Batorego i dwieściepięćdziesięciolecie odsieczy wiedeńskiej, Warszawa.
Kazania pogrzebne ks. Aleksandra Lorencowica. 1670. Kazania pogrzebne miane w różnych żałobnych okazyjach, przez ks. Aleksandra Lorencowica, prowincjała polskiego Societatis Iesu, w Kolegium Kaliskim Societatis Iesu drukowane, Roku Pańskiego 1670, Kalisz.
Kopera Feliks. 1926. Malarstwo w Polsce od XVI do XVIII wieku (renesans, barok, rokoko), Dzieje Malarstwa w Polsce, t. II, Kraków.
Kmita Jan. 1641. Opisanie Porządku przy Ciele S.Pamięci X. Jegomości Pana Wojewody Wileńskiego Hetmana Wielkiego W.X. Litew[skiego] Administratora Mohilowskiego, Bystrzyckiego, etc. Starosty: Y Wszystkiego Actu Pogrzebowego Który się odprawował w Wiżunach Anno 1641 21. Ianuarij, [w:] Proces pogrzebu S. Pamięci Jaśnie Oświeconego Książęcia Je[g]o Mości na Birżach i Dubinkach P.P. Chrzysztopha Radziwiłła Wojewody Wileńskiego, Hetmana Wielkiego W.X.L. Administratora Mohilewskiego, Bystrzyckiego, etc. etc. Starosty, Lubcz, https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/383359/edition/364882/content (dostęp 22.11.2017).
Kochanowski Andrzej. 1650. Niebieskie planety górnym oddane sferom, przy pogrzebie Jaśnie Wielmożnego Jego Mości P. Mikołaja z Żurowa Daniłowicza, podskarbiego wielkiego koronnego […] w Lublinie w kościele Panien Karmelitanek Bossych […] Roku Pańskiego 1650 6 Aprilis, Kraków.
Kraszewski Józef I. 1888. Wizerunki książąt i królów polskich (z 39 rycinami ks. Pillatiego oraz inicjałami C. Jankowskiego), Warszawa.
Kronika Jana z Czarnkowa. 1996. Kronika Jana z Czarnkowa, tłum. J. Zerbiłło, oprac. M.D. Kowalski, Kraków.
Kronika mieszczanina krakowskiego. 1930. Kronika mieszczanina krakowskiego z lat 1575–1595, wyd. H. Barycz, Kraków.
Kruszyński Tadeusz ks. 1932. Sarkofag Stefana Batorego w Grobach królewskich na Wawelu, „Kurier Literacko-Naukowy”, R. 9, nr 4, s. I–III.
Labudda Alfons. 1983. Liturgia pogrzebu w Polsce do wydania Rytuału Piotrkowskiego (1631). Studium historyczno-liturgiczne, Textus et Studia Historiam Theologiae in Polonia Excultae Spectantia, vol. XIV, Warszawa.
Lambert Józef. 1752. Kazania na święta, tłum. J. Poszakowski, Wilno.
Łukarska Beata. 2018. Religijność sarmacka w przekazie piśmiennictwa polskiego XVII i XVIII wieku. Zarys monograficzny i antologia tekstów źródłowych, Częstochowa.
Łukaszewicz Józef. 1858-1859. Krótki opis historyczny kościołów parochialnych, kościółków, kaplic, klasztorów, szkółek parafialnych, szpitali i innych zakładów dobroczynnych w dawnej dyecezyi poznańskiej, t. 1, Poznań.
Menestrier Claude F. 1683. Des Décorations funebres, ou il est amplement traité des tentures, des lumieres, des mausolées, catafalques, inscriptions et autres ornements funebres ; avec tout ce qui s’est fait de plus considérable depuis plus d’un siecle, pour les papes, empereurs, rois, reines, cardinaux, princes, prelats, scavans et personnes illustres en naissance, vertu et dignite. Paryż.
Mrozowski Przemysław. 2000. „Siste gradam viator” — o upamiętnianiu zmarłych w sztuce dawnej Polski, [w:] „Przeraźliwe echo trąby żałosnej do wieczności wzywającej”. Śmierć w kulturze dawnej polski od średniowiecza do końca XVIII wieku. Katalog wystawy, red. P. Mrozowski, Warszawa, s. 52–84.
Newerani Protazy. 1739. Ozdoba Kościoła katolickiego. To iest Cerymonie ktorych Kościoł S. w wszelkich okolicznościach zwykł zażywać. Pismem S. Powagą Oycow SS. dawnością utwierdzone, gruntownym wykładem obiasnione. Naprzod Niemieckim ięzykiem Teraz Na Polski z przydatkiem wielu rzeczy przetłumaczone y do druku podane. Przez X. Protazego Neweraniego Zakonu S.O. Franciszka, Małopolskiego Reformata. Roku 1739, Lwów, https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/491995/edition/466332?language=en (dostęp 28.02.2018).
Nowicka-Jeżowa Anna. 1992. Feniks w popiołach. Uwagi o kulturze religijnej drugiej połowy XVII w., [w:] Literatura i kultura polska po „potopie”, red. B. Otwinowska, J. Pelc, współudz. B. Falęcka, Wrocław-Warszawa-Kraków, s. 121–137.
Nowicka-Struska Anna. 2006. Elementy teatralne, gest i komunikacja niewerbalna w siedemnastowiecznych kazaniach pogrzebowych, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio FF, Philologiae”. Vol. 24, 71–97.
Opis żałobnego obchodu pamięci po Aleksandrze I Cesarzu. 1829. Opis żałobnego obchodu po wiekopomnej pamięci Najjaśniejszym Aleksandrze I, Cesarzu Wszech Rosji, Królu Polskim w Warszawie w dniach 7, 9, 10, 11, 12, 13, 17, 19, 23 kwietnia 1826 roku uroczyście odbytego, Warszawa.
Oświęcim Stanisław. 1907. Stanislai Oświęcim diarium 1643–1651, wyd. i oprac. W. Czermak, Scriptores Rerum Polonicarum, t. XIX, Kraków, nr 63.
Pisarze polskiego Odrodzenia o sztuce. 1955. Pisarze polskiego Odrodzenia o sztuce, oprac. W. Tomkiewicz, Teksty Źródłowe do Dziejów Teorii Sztuki, t. 4, Wrocław.
Pogrzeb Stefana Batorego w Krakowie. 1860. Pogrzeb Stefana Batorego w Krakowie dnia 23go 1588 roku, [w:] Panowanie Henryka Walezyusza i Stefana Batorego Królów Polskich. Z rękopisów Albertrandego podług wydania Ż. Onacewicza z dołączeniem Pamiętników historii Stefana Batorego dotyczących, i listu Jerzego Chiakora sekretarza król. opisującego ostatnie chwile tego monarchy, Kraków, s. 457–461.
Radziwiłł Mikołaj Krzysztof. 1925. Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła, Peregrynacja do Ziemi Świętej (1582–1584), Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce, t. 15, cz. 2, oprac. J. Czubek, Kraków.
Ryszkiewicz Andrzej. 1974. Malarstwo około roku 1600, [w:] Sztuka około roku 1600. Materiały z Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki zorganizowanej przy współpracy Wydziału Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie, Lublin, listopad 1972, red. T. Hrankowska, Warszawa, s. 31–49.
Scholz Piotr O. 2015. Geneza portretu trumiennego w świetle podróży Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła „Sierotki” do Egiptu i Ziemi Świętej (1582–1584). Kilka uwag badawczych, [w:] Cywilizacja prowincji Rzeczpospolitej szlacheckiej, Cykl II: Nie wszystek umrę. Pamięć o zmarłych w kulturze staropolskiej, red. A. Jankowski, A. Klonder, Bydgoszcz, s. 73–81.
Szołdrski Władysław. 1929–1931. Z dziejów dominikanów w Toruniu, „Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu”, t. 8, s. 43–86.
Śnieżyńska-Stolot Ewa. 1975. Dworski ceremoniał pogrzebowy królów polskich w XIV wieku, [w:] Sztuka i ideologia XIV wieku. Materiały sympozjum Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, 29 i 30 listopada 1973 r., red. P. Skubiszewski, Warszawa, s. 89–100.
Tazbir Janusz. 1970. Sarmatyzacja katolicyzmu w XVII wieku, [w:] Wiek XVII — kontrreformacja–barok. Prace z historii kultury, red. J. Pelc, Wrocław-Warszawa-Kraków, s. 7–37.
Terka Mariusz. 2014. Wiara jako poszukiwanie Boga w świetle nauczania św. Augustyna, „Vox Patrum”, R. 34, t. 61, s. 399–426.
Testament Michała Paca. 1840. Testament Michała Paca, „Wizerunki i Roztrząsania Naukowe. Poczet Nowy Drugi. Tomik ośmnasty”, Wilno.
Testament Michała Paca. 2006. Testament Michała Kazimierza Paca i Aleksandra Hilarego Połubińskiego w przededniu kampanii na Ukrainie przeciwko Turkom i Tatarom w 1675 roku, oprac. K. Bobiatyński, M. Nagielski, Materiały do Historii Wojskowości, t. 3, cz. 1, s. 130–143.
Wiliński Stanisław. 1958. U źródeł portretu staropolskiego, Warszawa.
Wysocki Szymon. 1593. Kazanie na pogrzebie Jaśnie Oświeconego książęcia Jegomości Pana Pana Jana Symeona Olelkowicza z łaski Bożey Książęcia Słuckiego y Kopylskiego etc. ostatniego meskiey płci zacney staradawney familiey potomka. Miane. Przez X. Symona Wysockiego, Societatis Iesu kapłana. W Kościele teyże Societatis w Lublinie 29. Aprilis. 1593, Wilno, https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication/378536?tab=1 (dostęp 15.04.2019).
Żywot y smierc Jana Tarnowskiego. 1773. Żywot y smierc Jana Tarnowskiego kasztelana krakowskiego hetmana wielkiego koronnego pisany niegdyś przez Stanisława Orzechowskiego. Teraz z rzadkiego Załuskich Biblioteki rękopisma wyjęty, wydrukowany y przypiskami objaśniony, Warszawa.
