Dyspozycje i legaty pogrzebowe Ormian z województwa ruskiego w XVII w.

Abstrakt

Testamenty Ormian z XVII w. niewiele różnią się od takich samych dokumentów spisywanych przez innych mieszczan lub szlachtę w tym okresie na ziemiach Rzeczypospolitej. Są to przede wszystkim dokumenty o charakterze majątkowym. Na podstawie ośmiu analizowanych tu testamentów ze Lwowa i z Jazłowca oraz jednego spisanego w Kołodziejowie pod Haliczem można wskazać specyfikę tych dokumentów.
Testamenty ormiańskie koncentrowały się na kwestiach związanych z rozporządzeniami majątkowymi między krewnymi, dotyczyły ruchomości oraz sum zapisanych na nieruchomościach, a także legatów na ormiańskie i rzymskokatolickie świątynie lub na rzecz wybranych duchownych Kościoła ormiańskiego. Zapisy dla konkretnych osób duchownych stanowią pewną specyfikę ormiańskich akt ostatniej woli. Ukazują zarazem obowiązek utrzymywania gminy ormiańskiej przez jej członków. W testamentach dotacje takie przeznaczane były m.in. na rzecz odległych od Rzeczypospolitej świątyń ormiańskich w Eczmiadzynie w Armenii i Jerozolimie. Legaty ormiańskich testatorów były wyjątkowo wysokie. Świadczą one, że omawiane w artykule testamenty zostały spisane przez zamożnych przedstawicieli ormiańskiej społeczności oraz o dużym zaangażowaniu Ormian zamieszkujących województwo ruskie do utrzymywania instytucji kościelnych.