Opublikowane: 22023-12-27 — zaktualizowane 2023-12-27

Osada Siennica w kontekście wczesnośredniowiecznej rubieży południowo-wschodniego Mazowsza

Katarzyna Skrzyńska
Archeologia Polski
Dział: Studia
DOI https://doi.org/10.23858/APol68.2023.007

Abstrakt

Artykuł zawiera wstępną rekonstrukcję obrazu wczesnośredniowiecznego osadnictwa w dorzeczu rzeki Sienniczki. Została tam też przedstawiona osada Siennica, której nazwa, jako jedna z pierwszych z tej części Mazowsza, pojawiła się w źródłach pisanych. Kontekstem tej analizy jest południowo-wschodnia i wschodnia rubież Mazowsza obejmująca zlewiska Świdra, Kostrzynia i Liwca, gdzie zarejestrowano kilkanaście grodzisk współtworzących dobrze czytelny kordon. W warstwie interpretacyjnej pojawia się zagadnienie szlaków komunikacyjnych łączących w średniowieczu Czersk z przygranicznymi kasztelaniami: liwską i łukowską oraz kwestia lokalizacji kilku osad zlokalizowanych na peryferiach południowo-wschodniego Mazowsza, których nazwy wraz z toponimem Zenniza odnotowane zostały pod datą 1220 r.

Słowa kluczowe:

Mazowsze, mapa osadnictwa, wczesne średniowiecze, kasztelania, grodzisko, szlaki komunikacyjne, Siennica

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Skrzyńska, K. (2023). Osada Siennica w kontekście wczesnośredniowiecznej rubieży południowo-wschodniego Mazowsza. Archeologia Polski, 68, 209–242. https://doi.org/10.23858/APol68.2023.007

Cited by / Share

Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.